Doświadczony Brytyjczyk Michael Sprott (42-28, 17 KO) będzie najprawdopodobniej rywalem boksującego w kategorii ciężkiej Łukasza Różańskiego (8-0, 7 KO) podczas gali KnockOut Boxing Night #2, która odbędzie się 2 czerwca podczas Kongresu Sportów Walki w Rzeszowie.

Sprott to były mistrz Unii Europejskiej, zwycięzca turnieju Prizefighter oraz pretendent do tytułu mistrza Europy. W swojej karierze wygrywał m.in. z Dannym Williamsem, Audleyem Harrisonem, Brianem Minto czy Martinem Roganem. Anglikmiał także okazję boksować m.in. z Kubratem Pulewem i Anthonym Joshuą.

Dla Różańskiego będzie to drugi tegoroczny występ. Wyrastający na specjalistę od szybkich nokautów rzeszowianin w lutym wygrał przed czasem z Andrasem Csomorem, z kolei w ubiegłym roku 32-latek zakończył karierę Alberta Sosnowskiego, stopując go już w pierwszej rundzie.

Główną atrakcją podkarpackiego wieczoru z boksem będzie pojedynek dwukrotnego mistrza świata wagi junior ciężkiej Krzysztofa Włodarczyka (54-4-1, 38 KO) z Olanrewaju Durodolą (27-5, 25 KO). Obaj pięściarze słyną z nokautującego ciosu, a sam pojedynek zapowiada się jako jedno z najlepszych sportowych zestawień, jakie w ostatnich latach widzieli polscy kibice na galach organizowanych nad Wisłą.

W Rzeszowie kibice zobaczą w akcji także m.in. Pawła Stępnia, Fiodora Czerkaszyna oraz Przemysława Zyśka. Galę pokażą na żywo kanały TVP Sport oraz TVP 1.

Bilety na Kongres Sportów Walki + KnockOut Boxing Night 2 >>

Igor Jakubowski zawodowcem. Wicemistrz Europy i olimpijczyk z Rio otwiera nowy rozdział pięściarskiej kariery. Pięściarz podpisał kontrakt z Tomaszem Turkowskim.

Od dobrych kilkudziesięciu miesięcy Igora Jakubowskiego próżno szukać w ringu. Utalentowany pięściarz boryka się z kontuzją dłoni co na długo wykluczyło go ze sportowej rywalizacji. Trzykrotny mistrz Polski seniorów, mistrz Unii Europejskiej, zwycięzca Turnieju im. Feliksa Stamma, wicemistrz Europy z 2015 roku i uczestnik igrzysk w Rio de Janeiro rozpoczął treningi ale nie do końca uporał się z kontuzją.

- Moje plany trochę przesunęły się w czasie. Okazało się, że czeka mnie jeszcze poprawka zabiegu prawej dłoni. 5 czerwca kładę się na stół w klinice w Poznaniu i oddaję się w ręce doktora Przemysława Lubiatowskiego. Już 2 miesiące po operacji będę mógł normalnie, to znaczy z pełną mocą, uderzać prawą ręką.

Wszystko wskazuje na to, że Jakubowski jeszcze w tym roku wejdzie do ringu. Pewne jest, że już jako zawodowiec.

- Na moją decyzję złożyło się wiele czynników. Przede wszystkim osiągnąłem w boksie olimpijskim prawie wszystko to, co zamierzałem. PZB potraktował mnie jak Amerykanie traktują samochody, zepsuty to na śmieci... Potrzebuję nowego bodźca, motywacji do ciężkiej pracy, a wiem że boks zawodowy mi to da. To tylko moja decyzja. Nikt mnie nie namawiał, a gdyby nie ta kontuzja do zawodowego debiutu doszło by dużo wcześniej. Chcę spełniać swoje marzenia, ale w jakiś sposób podziękować też ludziom, którzy mi pomagali mi podczas kariery olimpijskiej. Mogę osiągnąć wiele. Jeśli będzie zdrowie to Polska będzie jeszcze ze mnie dumna. Rezygnuję z ubiegania się o kwalifikację olimpijską. Boks olimpijski to zamknięty ale wspaniały okres w mojej karierze. Były wzloty i upadki, ale całokształt to dla mnie coś pięknego - podkreśla 26-letni pięściarz.

Co ciekawe Jakubowski deklarował, że zawodowy kontrakt podpisze tylko z zagraniczną grupą. W czwartek zmienił zdanie.

- Doszedłem do porozumienia z Tomaszem Turkowskim. Wydaje mi się, że mamy podobną wizję boksu. W ten sam sposób myślimy o mojej karierze, a na początku współpracy to bardzo istotne. Jeśli potrafisz z kimś 2 godziny przegadać na tematy czysto bokserskie i czujesz, że to czyjeś życie to gdzieś, powoli rodzi się zaufanie. Wiążę się z polskim promotorem mimo wcześniejszej deklaracji, za którą biorę odpowiedzialność. Wywiad, podczas którego padły te słowa był chwilę po tym jak PZB o mnie zapomniał. Kierowały mną różne, skrajne emocje. Uważałem wtedy, że Polski boks to banda oszustów. Czas leczy rany, a ja sam pokornieję. Być może niepotrzebnie rzucałem mięsem w kierunku ludzi, z którymi nie miałem nigdy do czynienia no ale mleko się rozlało. Nazwisk nie było, a ja sam staję się dojrzalszym człowiekiem i wyciągam wnioski z błędów, które w życiu popełniam - konkluduje zawodnik.

Ruszyła sprzedaż biletów na Kongres Sportów Walki, który odbędzie się w dniach 1-2 czerwca w Rzeszowie. Częścią tego wydarzenia będzie pokazywana w Telewizji Polskiej sobotnia gala KnockOut Boxing Night #2.

Główną atrakcją podkarpackiego wieczoru z boksem będzie pojedynek dwukrotnego mistrza świata wagi junior ciężkiej Krzysztofa Włodarczyka (54-4-1, 38 KO) z Olanrewaju Durodolą (27-5, 25 KO). Obaj pięściarze słyną z nokautującego ciosu, a sam pojedynek zapowiada się jako jedno z najlepszych sportowych zestawień, jakie w ostatnich latach widzieli polscy kibice na galach organizowanych nad Wisłą.

- Durodola jest w stanie znokautować w każdym momencie. Dodatkowo zdarza mu się walczyć nieczysto, więc trzeba będzie się bardzo pilnować. Przede mną wyzwanie i zrobię wszystko, żeby mu sprostać - zapowiada Włodarczyk, który w swojej karierze toczył aż dwanaście walk o mistrzostwo świata.

W Rzeszowie kibice zobaczą w akcji także m.in. Pawła Stępnia, Fiodora Czerkaszyna, Przemysława Zyśka oraz boksującego w kategorii ciężkiej rzeszowianina Łukasza Różańskiego. Galę pokażą na żywo kanały TVP Sport oraz TVP 1.  

Bilety na Kongres Sportów Walki + KnockOut Boxing Night 2 >>

Porównywany jesteś głównie do dwóch postaci. George’a Foremana i Arnolda Boczka.
Adam Kownacki: Do Foremana jeszcze mi dużo brakuje, to był wielki mistrz. Strasznie miło. Przede mną bardzo dużo pracy, żeby zasłużyć sobie na takie porównanie.

A co z Boczkiem?
Z kim?

No wiesz, ten bohater „Świata Według Kiepskich”. Większość kibiców pewnie by chciało, żebym spotkał się z tobą w McDonaldzie.
Nie przepadam za McDonald’s. Jeżeli już, to wolę zjeść pizzę. A jak burgera, to z dobrej knajpy – z dużym, fajnie zrobionym kawałkiem mięsa. Co nie jest takie złe.

Z czym masz większy problem? Tłuszcze czy słodycze?
Bardziej słodycze. Ale czy to ma wpływ na mój boks? Boksuję dobrze, wygrywam, robię swoją robotę. A jak się komuś nie podoba, to nie musi tego oglądać. W czasach internetu mamy dostęp do tylu rzeczy… Wiesz, jestem takim człowiekiem, że staram się być dla każdego miły, nikomu nie ubliżać. I jak mi coś nie pasuje, to się od tego oddalam. Wokół mojego życia staram się trzymać tylko pozytywne rzeczy.

Czytałem, że to Ziggy Rozalski doradził ci, żebyś na początku sam reprezentował swoje interesy.
Przed przejściem na zawodowstwo miałem spotkanie z nim i z Adamkiem. Ziggy wtedy powiedział: „Bądź wolny jak ptak. Chcesz walczyć tu, wolisz tam – to ty decydujesz”. Naprawdę mądra rada, której trzymałem się najdłużej jak mogłem. Kuzyni, bracia pomagali mi rozwieszać plakaty, sprzedawać bilety. W końcu przyszedł jednak etap, że musiałem z kimś się związać, bo sam – bez nazwiska – takich gal bym sobie nie zorganizował. Podpisałem kontrakt z Alem Haymonem, bo jeśli już się z kimś łączyć, to z najlepszą osobą. Ale najpierw jest praca po to, aby któryś z tych rekinów się tobą zainteresował.

Walczysz na amerykańskiej licencji.
Tu się zarejestrowałem. W Stanach to proste, a słyszałem, że w Polsce ciężko jest załatwić pewne rzeczy. Musiałbym szukać, wysyłać – dużo roboty. Tu tak wszystkiego nie oceniają. Idziesz do budynku, robią ci egzamin, egzamin medyczny i jesteś bokserem zawodowym.

Nie lubisz, jak ci się przypomina tę amerykańską flagę.
W spodenkach zawsze chodzę biało-czerwonych, zauważ. Na każdej walce. A niektórzy mają na nich tylko sponsorów. Ja reprezentuję biało-czerwone barwy, bo jestem dumny z bycia Polakiem. Jeżeli ktoś w to wątpi, to strasznie się myli.

Finansowo długo byłeś na minusie?
Był taki moment, że usiadłem z żoną i padło pytanie: „kurcze, co robimy?”. „Już kontuzja to przeszłość, jestem zdrowy. Co teraz?”. Nie idzie ciągnąć boksu z pracą na budowie, jest za ciężko.

Kiedy dokładnie pojawiły się rozterki?
Wróciłem do sportu, wygrałem dwie walki i w swoim siódmym zawodowym pojedynku zmierzyłem się z Charlesem Ellisem. Dobry zawodnik, miał rekord 9-1-1, a ja pracowałem dalej na bramkach. I właśnie jak szykowałem do tej walki, odezwał się Haymon. Powiedziałem mu, że obiecałem, iż zabokuję z Ellisem i jeśli wygram, to się odezwę. Po czym stoczyłem swoją najtrudniejszą walkę. To były pierwsze tygodnie mojej współpracy z trenerem Keithem Trimble. Zdecydowanie przełom. Mówię żonie: „albo to wygram i jedziemy z kosem, albo idę na budowę, bo to nie ma sensu”. Położyłem rywala na deski i podpisałem kontrakt z Haymonem.

Pełna treść artykułu na Sporteuro.pl >>

Ma 22 lata i już dziś jest uznawany przez wiele osób za największy bokserski talent trenujący na co dzień w Polsce. Urodził się Charkowie, do niedawna mieszkał na Ukrainie, ale po znalezieniu dokumentów swojej babci postanowił przeprowadzić się do Polski i tu kontynuować swoją karierę. U naszych wschodnich sąsiadów nikt nie wyrażał zainteresowania jego osobą, gdyż... wszyscy w grupie promotorskiej braci Kliczko skupiali się na Ołeksandrze Usyku. Na własny koszt przyjechał do Warszawy i próbował przekonać do siebie Fiodora Łapina. We wszystkim pomógł mu Przemysław Runowski, którego... widział na wspólnym zdjęciu właśnie z Łapinem. Na dzień dobry musiał zmierzyć się z Kamilem Szeremetą i poradził sobie na tyle, że zapracował na zawodowy kontrakt z grupą Sferis KnockOut Promotions. W Wałczu podczas swojego debiutu na polskiej ziemi znokautował ciosem na wątrobę Daniela Urbańskiego. Po walce poszedł do hotelu, by zobaczyć, jak jego rodak i wielki autorytet, Wasyl Łomaczenko, w ten sam sposób rozprawia się z Jorge Linaresem w walce o tytuł mistrza świata w kategorii lekkiej.

- Wolę boksować na dłuższych dystansach i jestem pewny, że dobrze odnajdę się w zawodowym pięściarstwie - mówi Rafał Grabowski, który 3 profesjonalną walkę stoczy już 2 czerwca na gali Babilon Promotion w Legionowie.

Pochodzący z Pionek koło Radomia bokser w tym roku wygrywał już z Aliaksandrem Abramenką i Andreiem Staliarchukiem. Za niecałe 3 tygodnie spotka się z rodakiem - Kamilem Młodzińskim, który ma rekord 9-2-4, a na zawodowych ringach występuje, z przerwami, od końcówki 2010 roku.

- Zdecydowałem się na zawodową karierę z wielu powodów. Raz, że wolę boksować na dłuższych dystansach i jestem pewny, że mój styl bardziej odpowiada profesjonalnym walkom. Poza tym zebrało mi się na żale po ostatnich Młodzieżowych Mistrzostwach Polski, gdzie w walce o medal zdaniem sędziów uległem rywalowi 2:3. Wtedy wspólnie z moim trenerem podjąłem decyzję o zakończeniu występów w gronie amatorów-olimpijczyków. Ile razy można przegrywać 2:3? - powiedział Rafał Grabowski.

Jego największym sukcesem był brązowy medal MP Seniorów, które 1,5 roku temu odbyły się w Sokółce na Podlasiu. Wcześniej i później medalu nie zdobył, bowiem przegrywał z takimi zawodnikami jak Dawid Michelus, Kazimierz Łęgowski (w Legionowie będzie miał zawodowy debiut) czy Łukasz Niemczyk.

- W Mistrzostwach Polski Seniorów startowałem bodajże 4 razy i zazwyczaj byłem o krok od medalu. Nie miałem szczęścia delikatnie mowiąc, a o werdyktach 2:3 już wspominałem. Takie punktowanie to ciężka sprawa w boksie olimpijskim - dodał.

Rafał Grabowski przyznał, że raczej nie ma szans np. na rewanż z Kazimierzem Łęgowskim, który profesjonalne boksowania zaczyna od sporego wyzwanie jakim będzie walka z doświadczonym Ukraińcem Artemem Karpecem (21-7).

- Myślę, że na tę chwilę nie ma możliwości, abyśmy spotkali się w ringu, ponieważ na dziś boksujemy w całkiem innych kategoriach wagowych. Ja najprawdopodobniej w kolejnym pojedynku zadebiutuje już w niższym limicie, czyli w kategorii lekkiej, a z tego co pamiętam najbliższy rywal Łęgowski to zawodnik z wagi -70kh z małym haczykiem, a więc to spora różnica - powiedział podopieczny trenerów Adama Jabłońskiego i Rafała Wojdy.

Rafał Grabowski ma 23 lat, a jak mówi pierwsze walki toczył dopiero w 2011 roku, kiedy jego rywale, np. Kazimierz Łęgowski i Dawid Michelus byli już kilkukrotnym medalistami MP w różnych grupach wiekowych.

- Dzięki moim wszystkim sponsorom, osobom, którzy wyciągają do mnie pomocna dłoń mogę skupić się na treningach. Mam wokół siebie świetnych ludzi, bardzo dobrych trenerów, wszystkim bardzo dziękuję za pomoc. Na co dzień ciężko trenuję, a do tego prowadzę treningi w Pionkach. Czasem dorabiam pracując w pizzerii. Jeśli chodzi o mojego przeciwnika, w ostatnich walkach Kamil Młodziński pokazuje charakter, serce do walki i toczy ringowe wojny, które i ja lubię. W boksie olimpijskim tego nie było. Brakowało jednej, dwóch rund żeby zajeżdżać swoich rywali. Tu jest całkiem inny boks - dodał.

W głównym pojedynku 2 czerwca w Legionowie, w wadze junior ciężkiej, radomianin Michał Cieślak (15-0, 10 KO) zmierzy się z Ukraińcem Siergiejem Radczenką (6-1, 1 KO), który sparował z całą światową czołówką. 

Chociaż udział Artura Binkowskiego (16-5-3, 11 KO) w Narodowej Gali Boksu został anulowany, to jednak pięściarz mieszkający na co dzień w Kanadzie pojawił się w ostatnich dniach w Warszawie. Binkowski miał 25 maja na PGE Narodowym skrzyżować rękawice z Marcinem Najmanem.

- Artur udzielił kilku wypowiedzi, który dyskwalifikują go, jako uczestnika Narodowej Gali Boksu - skomentował Najman, który na Narodowym ostatecznie zmierzy się z Richardem Bigisem.

"El Tesosteron" jest jednocześnie organizatorem imprezy w Warszawie. Transmisję z tego wydarzenia przeprowadzą TVP Sport oraz TVP 1.

Zobacz wszystkie zdjęcia w ważenia przed KnockOut Boxing Night w Wałczu >>

26-letni Rosjanin Varazdat Czernikow (11-7, 5 KO) będzie kolejnym przeciwnikiem Mateusza Tryca (5-0, 4 KO), który wróci na ring 2 czerwca podczas gali organizowanej w Legionowie - poinformował na Twitterze Tomasz Babiloński, organizator gali.

Dla 27-letniego Tryca będzie to drugi tegoroczny występ. Pięściarz z Wyszkowa ostatni raz boksował w lutym, kiedy to na gali w swoim rodzinnym mieście wygrał na punkty z Levanem Shonią.

Główną atrakcją imprezy w Legionowie będzie pojedynek w wadze junior ciężkiej pomiędzy Michałem Cieślakiem i Sergiejem Radczenką. Podczas tej samej gali dojdzie także m.in. do walki Rafała Grabowskiego z Kamilem Młodzińskim.

Kup bilet na galę w Legionowie >>