Grzegorz Proksa (28-1, 21 KO) odzyskał pas mistrza Europy w wadze średniej, ale w bilansie pozostała mu ta pierwsza i jedyna jak na razie porażka z Kerrym Hope'em. To go ciągle frustruje, bo przecież za parę lat nikt nie będzie pamiętał, że Polak przegrał tylko w oczach sędziów.

- Pokonał pan Kerry'ego Hope'a w walce rewanżowej o mistrzostwo Europy w wadze średniej przez nokaut w ósmej rundzie. Wiem, że trudno zaplanować wydarzenia w ringu, ale mam wrażenie, że walka z Hope'em wyglądała dokładnie tak, jak pan sobie zaplanował, łącznie z jej zakończeniem.
Grzegorz Proksa: Myślę, że dobra forma pozwoliła mi na ułożenie walki na moich zasadach, i to jest najważniejsze. Trudno było wierzyć przed pojedynkiem w znokautowanie Hope'a, ale z biegiem czasu widziałem, że jestem w tym dniu lepszy i moje ciosy go ranią.

- Mówił pan, że chciał, aby Hope po tej walce dobrze zrozumiał znaczenie słowa "upokorzony".
Byłem pewny, że naszą pierwszą walkę wygrałem. Decyzja sędziów była dla mnie zaskakująca. Kto za kilka lat będzie pamiętał, czy była kontrowersyjna, czy nie? W rubryce „porażki" będzie już zawsze, bez szczegółowych objaśnień. Trudno mi słowami wyrazić, co czułem po tym pojedynku. I jeszcze później przez trzy miesiące słuchałem wywiadów z Hope'em, jego sposobu aroganckiego wyrażania się o mnie jako bokserze. Sam milczałem, czekałem, aż będę mógł mu odpowiedzieć w ringu. Doczekałem się i moja odpowiedź chyba go zabolała...  Udowodniłem i jemu, i niektórym z mojego bliskiego otoczenia, że Proksa po tej „porażce" nie jest gorszym pięściarzem. Że nie jest słabszy, bo tak odczytywałem ich zachowanie wobec mnie.

- Walka z Hope'em miała być ważna przede wszystkim dla pana. Jest pan teraz spokojniejszy?
Tak. We wrześniu kończą mi się niektóre kontrakty sponsorskie i było ważne, aby pokazać moim dobrodziejom, że warto nadal inwestować w moją karierę.


- Co dalej? Powiedział pan w jednym z wywiadów, że nie jest zadowolony ze sposobu prowadzenia swojej kariery.
Szczegóły zawsze staram się załatwiać w gronie zainteresowanych, a nie na forum publicznym. Współpracuję z profesjonalistami. Mnie zależy na obronie pasa w Polsce, chcę tego dla moich kibiców. Z tego, co wiem, wszystko rozbija się o pieniądze.

- Wiem, że mocno pana to denerwuje, ale myśli pan, że kiedyś skończą się pytania o opuszczone ręce podczas walki?
Możecie sobie pytać o to do woli. Nie zawracam sobie tym głowy. Walczę w takim stylu i tak już zostanie. Może kiedyś ktoś to pochwali. Na razie mój styl podoba się kibicom, a ja boksuję dla nich.

- Co dalej z pana karierą?
Na pewno znajdzie się jakiś godny rywal z wyższej półki. Ale ja jestem teraz na wakacjach,z rodziną i tylko przez przypadek odebrałem pana telefon. Pomyślimy i siądziemy do rozmów po wakacjach.