Zapraszamy do wysłuchania rozmowy z  Tomaszem Królem (3-1-1, 1 KO), który na gali w Szczecinie wygrał na punkty z Jackiem Wyleżołem (14-16, 8 KO).

Dzisiaj na gali w Szczecinie dojdzie do rewanżowej walki Tomasza Króla (2-1-1, 1 KO) z Jackiem Wyleżołem (14-15, 8 KO). Pięściarze po raz pierwszy spotkali się w sierpniu ubiegłego roku, kiedy to Wyleżoł niespodziewanie przegrał niejednogłośnie na punkty.

Kup bilet na galę w Szczecinie, zobacz walki Diablo, Cieślaka, Zimnocha >>  
Transmisja z gali w Szczecinie w Polsacie Sport (godz. 20.00) i Polsacie Sport News (godz. 22.00)

W ,minioną sobotę na gali boksu w Barcelonie cenne wyjazdowe zwycięstwo odniósł boksujący w kategorii średniej Robert Talarek (13-11-2, 8 KO). Zawodnik grupy Silesia Boxing pokonał przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie faworyta gospodarzy Guzmana Castillo (12-6, 7 KO).

Robert Talarek swój następny pojedynek stoczy już w pojutrze na gali w szkockim Glasgow, gdzie skrzyżuje rękawice z Johnem Ryderem (22-2, 12 KO).

Na gali w Bawarii niepokonany na zawodowych ringach Marek Jędrzejewski (9-0, 9 KO) zwyciężył przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie Siergiej Wiba (5-7, 2 KO), zdobywając tytuł międzynarodowego mistrza Niemiec wagi lekkiej. 

Polak już w pierwszym starciu posłał rywala na deski lewym sierpowym. W drugiej odsłonie Jędrzejewski zaatakował korpus przeciwnika, a w trzeciej po dwóch kolejnych nokdaunach zmusił sędziego ringowego do przerwania pojedynku. 

- Boksując w Niemczech, podjąłem walkę o pas niemiecki i zabieram go teraz do Polski. To było dla mnie tylko kolejne wyzwanie i przyjechałem na galę do Bawarii, aby zabrać Niemcom pas. To tylko jeden krok w mojej karierze, cele na pewno mam dużo ambitniejsze. Bardzo chętnie stoczyłbym teraz walkę w Polsce, by pokazać się rodzimej publiczności - powiedział po zwycięstwie Jędrzejewski, który wszystkie swoje dotychczasowe walki rozstrzygnął przed czasem.

Tylko on mógł przekonać narwanego Artura Szpilkę do szachów. Można z nim porozmawiać o teatrze, historii i sztuce. Najlepiej przyswoił sztukę walki na pięści. Pokorny, skromny i wymagający. Tytan pracy. Prowadził Sosnowskiego na Kliczkę, Proksę na Gołowkina, Bonina na Haye’a i wreszcie Głowackiego na Hucka. Jeden z dwóch najbardziej cenionych polskich trenerów. Opiekun naszego jedynego mistrza świata. Fiodor Łapin – kat, erudyta, człowiek czynu.

Mateusz Borek nazywa Pana narkomanem pracy.
Fiodor Łapin: W ostatnim czasie miałem jej nawał, a nie jestem w stanie cały rok ciągnąć na oparach. Kraków i walka Andrzeja z Marcinem (zdaniem wielu bez faworyta), tej samej nocy wylot z Krzyśkiem do Stanów. Przed konfrontacją z Cunninghamem, nerwowy pojedynek Kamila i problemy w Londynie. Sporo mnie to kosztowało. Musiałem parę dni odpocząć, zresetować się. Inaczej nie dałbym rady funkcjonować.

Stopniała Panu liczba zawodników. Doszedł Kamil Łaszczyk, ale odpadli: Maciej Miszkiń, Ewa Piątkowska i Artur Szpilka. Na co dzień pomagają Panu: Paweł Gasser (który dba o przygotowanie siłowe pięściarzy) i człowiek od wszystkiego – fizjoterapeuta Jan Sobieraj.
Ale nie mam Pawła Skrzecza, wcześniej drugiego trenera. Zostałem sam i wcale nie czuję się odciążony. Chociaż jest Łukasz Malinowski, który z powrotem zaczyna wciągać się w trenerkę. Zgadza się, nie mam już pod sobą piętnastu zawodników. Jakość moich podopiecznych i ich przeciwników natomiast, zdecydowanie wzrosła. Kiedyś na gali mieliśmy główną walkę, a poza nią Węgrów i Czechów. W tej chwili raczej nie są zapraszani. Chłopaki potrzebują wyzwań. Świetnego zawodnika dostał na Żyrardów Przemek Runowski. Nie spodziewałem się, że na taką imprezę uda się ściągnąć kogoś tak dobrego. Co istotne, kilka lat temu nie miewaliśmy skomplikowanych wyjazdów, a oba z „Główką” do Stanów takie były. Bardzo trudne logistycznie. Nie tylko forma sportowa chłopaków jest na mojej głowie.

To zabawne, że polskiego nauczył się Pan we Lwowie. A jeszcze śmieszniejsze, że za sprawą Bruce’a Lee.
Może nie dokładnie Bruce’a Lee. (śmiech) Kiedyś zapytano mnie, jak to jest nauczyć się polskiego na Ukrainie. Odpowiedziałem, że regularnie oglądaliśmy w akademiku cykl Kino nocne, w ramach którego puszczono m.in. „Wejście Smoka”. To film dobrze kojarzący się wielu pokoleniom Polaków – stał się pretekstem do uprawiania karate i kickboxingu. Podałem akurat ten tytuł, ponieważ wskazanie innych nazw – z racji mojego pochodzenia – mogłoby być źle odebrane. (śmiech) Kino nocne cieszyło się u nas sporym powodzeniem. Zbieraliśmy się w pokoju kolegi w 20-30 chłopa i wpatrywaliśmy w ekran. W Rosji niektóre filmy emitowane przez polską telewizję były zakazane, co wzmagało ciekawość.

To, że szybko skończył Pan karierę zawodniczą było kluczem do zostania dobrym trenerem?
Trudno powiedzieć. Z jednej strony mamy przykłady Feliksa Stamma i Andrzeja Gmitruka, który w bardzo młodym wieku został pierwszym szkoleniowcem Legii. Z drugiej, znajdziemy też ludzi, którzy sprawdzili się w trenerce po długiej karierze zawodniczej. Na pewno nie funkcjonuje zaś prawidłowość, że dobry zawodnik będzie dobrym trenerem. Tu kłania się nauka. Czynny pięściarz najwyższej klasy nie ma po prostu na nią czasu.

„Czy czuję, że jestem w cieniu zawodników? A kto mnie zakazywał być mistrzem świata zawodowców? Mistrzem olimpijskim?”.
Ciągle słyszę, jak byli polscy pięściarze mówią: „Za naszych czasów to…”. Zazdroszczą, wylewają żółć – nie rozumiem tego. Musi im strasznie brakować przeszłości. Załóżmy, że poznaję biznesmena. Ma prywatną wyspę i pływa po morzu jachtem. Mam być na niego wściekły? Bo się dorobił? A kto mi zakazywał otworzyć biznes? Uczyć się na tyle dobrze, aby wylądować na Harvardzie? Może nie miałem tyle talentu? A może mogłem trenować ciężej? Być najlepszym rosyjskim pięściarzem?

Pełna treść artykułu w "Przeglądzie Sportowym" >>

Podopieczny Dariusza Snarskiego Robert Świerzbinski (16-5-1, 3 KO) zaliczy trzeci w karierze pojedynek z zawodnikiem mającym na swoim koncie mistrzostwo świata. Rywalem Polaka 27 maja w hali Marcel Cerdana w Paryżu będzie były czempion federacji IBF wagi średniej Kameruńczyk Hassan N'Dam N'Jikam (31-2, 19 KO).

Wcześniej zawodnik Białostockiego Klubu Bokserskiego Boxing Production walczył z Chris Eubankiem Jr, mistrzem świata federacji WBA, oraz z Kanadyjczykiem Dawidem Lemieux, byłym mistrzem federacji IBF.

-  Na pewno nie będzie łatwo o zwycięstwo, lecz po walce Patricka Mendy z N'Dam Jikamem w marcu tego roku Kameruńczyk nie jest taki straszny jak się wydaje, jednak walka z takim zawodnikiem to jest na pewno wielki sukces Roberta. Lepiej że walczy na takim poziomie i z takimi rywalami z czołówki światowej, niż miałby obijać się z przeciętnymi zawodnikami i czekać w nieskończoność na upływający czas, który dla sportowcom nie służy. "Shy" już do najmłodszych nie należy - powiedział promujący Świerzbińskiego Dariusz Snarski.

Andrzej Wasilewski uważa, że Grigorij Drozd nie zachował się właściwie, krytykując Deontaya Wildera (36-0, 35 KO) za zastosowanie się do rezolucji WBC i rezygnację z planowanej na sobotę obrony pasa WBC wagi ciężkiej z przyłapanym na zakazanym meldonium Aleksandrem Powietkinem (30-1, 22 KO).

- Drozd jest moim zdaniem ostatnią osobą, która powinna się w tym tonie wypowiadać o innym bokserze - stwierdził Wasilewski w rozmowie w ringpolska.pl. 

- Jak on mógł stwierdzić, że Wilder stchórzył przed walką z Powietkinem, skoro sam niedawno uciekł przed rewanżem z Krzysztofem Włodarczykiem? - pyta retorycznie współwłaściciel grupy Sferis KnockOut Promotions.

- Wszyscy doskonale pamiętamy, że Krzysiek zgodził się bronić z Drozdem tytułu WBC, ale miał prawo do rewanżu w razie porażki. Miał słabszy dzień, Drozdowi udało się wygrać, a do drugiej walki nie doszło. Drozd wykorzystał fakt, że Włodarczyk się rozchorował i uciekł przed rewanżem z "Diablo". On nie powinien nazywać teraz Wildera tchórzem - kończy Andrzej Wasilewski.

- Jestem przekonany, że duża część zawodników, którzy nie boksują w naszej grupie, używa różnego rodzaju substancji nielegalnych - mówi "Gazecie Krakowskiej" Andrzej Wasilewski, jeden z właścicieli największej polskiej grupy bokserskiej Sferis KnockOut Promotions.

Jak ocenia Pan nowatorski program walki z dopingiem Clean Boxing Program, wprowadzony przez federację WBC razem z przeprowadzającą testy agencją VADA (Voluntary Anti-Doping Association)?
Andrzej Wasilewski, Sferis KnockOut Promotions: Bardzo podoba mi się ta inicjatywa. Myślę, że jest to ostatni moment, żeby zaprowadzić porządek w boksie. Mówimy o bodaj najbardziej kontaktowej dyscyplinie ze wszystkich sportów walki, więc powinien być położony szczególny nacisk na sprawiedliwe i równe szanse. To sport, w którym czasami, choć na szczęście rzadko, wyrządza się przeciwnikowi uszczerbek na zdrowiu.

Jest Pan święcie przekonany o czystości swoich podopiecznych?
Daję sobie uciąć rękę, że żaden z naszym zawodników świadomie, od kiedy u nas trenuje, nigdy nie przyjął czegokolwiek zabronionego, a zdobywali tytuły mistrzowskie. W boksie, nazywanym szermierką na pięści, oszukiwanie przeciwnika i kibiców jest szczególnie haniebne.

Jak diagnozuje Pan skalę dopingu w boksie zawodowym?
Nie będę wymieniał polskich nazwisk, natomiast jestem przekonany, że duża część zawodników, którzy nie boksują w naszej grupie, a stać ich na to, używają różnego rodzaju substancji nielegalnych. Niektórzy co jakiś czas wpadają, a innym proceder uchodzi płazem, bo badania są przeprowadzane rzadko. Niemniej środowisko jest bardzo małe, więc generalnie pocztą pantoflową mniej więcej dowiadujemy się: kto, co, a nawet kiedy bierze.

Pełna treść artykułu w "Gazecie Krakowskiej" >>